تپه ارگ باستانی شیروان

تپه ارگ دست ساز شیروان که با شماره ثبت تاریخی 703 در سازمان ملی و آثار باستانی ایران مربوط به هزاره پنجم و چهارم پیش از میلاد و همزمان با شهر سوخته سیستان ساخته شده است . و در شیروان به تپه نادری معروف است. با توجه به فورم کلی تپه باستانی و بخش هایی از پایه اطراف آن بخصوص در بخش شمالی آن که در حال حاضر از بین رفته است می توان آن را یکی از بنا های منحصر به فردی دانست که بعد ها توسط اونتاش گال در ۱۲۶۵ سال قبل از میلاد، در دودمان ایلامیان بکار گرفته شد او به تقلید از این تپه باستانی در شهری جدیدی که ساخت در ارتفاعی دست ساز شهر اونتاش را بنا نمود و زیگورات را برپا ساخت.

تپه باستانی شیروان در واقع دارای ساختمان و دهلیزهایی بسیار هوشمندانه ایست که قسمتهای اعظم آن هنوز برای باستان شناسان در پرده ابهام است . گفته می شود ارشک سردودمان و موسس اشکانیان در کاخی بلند بر فراز این تپه بدنیا آمده است نام این تپه تا پایان دوران ساسانیان تپه ارشک بوده است . این نپه و مجموعه برجها و دیوارهایی که در اطراف آن قرار داشته تا زمانی نه چندان دور پایگاه فرمانروایان خراسان بوده است . در زمان شاه سلطان حسین صفوی عمارت ایلخانی خراسان بر روی این تپه قرار داشت بطوریکه در سفر نامه خراسان می نویسد : « در درون قلعه در مکانی که مرتفع تر از سایر امکنه شهر است ارگ بلد واقع شده است که او را نیز برج و باره محکم بود... » .
با افول قدرت فرمانروایان شیروان تنها از تپه باستانی برای کشتی های پهلوانی و با چوخه استفاده می شد .
گفته می شود نیاکان ارد بزرگ ( اندیشمند و متفکر برجسته حال حاضر کشورمان ) خود از سازندگان و اداره کنندگان ارگ شیروان بوده اند هم اکنون نیز بستگان بسیار نزدیک این شخصیت بلند مرتبه در بخش شمال خاوری ارگ و جنوبی رودخانه اترک زندگی می کنند .
این تپه در قسمت غربی شهر قدیم شیروان و جنوب غربی شهر فعلی شیروان قرار دارد که ارتفاع آن در حال حاضر 25 متر و قطر تپه در حدود 90 متر است . البته فرسایش و تخریب توسط عوامل مختلف بخصوص طی سی ساله گذشته موجب شده است هم در ارتفاع و هم در پنهای قطر آن تاثیر گذار باشد بخصوص در جبهه شمالی تپه باستانی شیروان که با تخریب بخش بزرگی از آن به عنوان جاده کنار گذر و همچنین جاده عریضی که تا بالای آن ادامه می یابد مهمترین بنای تاریخی که سند هویت قدیمی ترین پایتخت شمال خراسان است مورد تحدید قرار گرفته است .



محل های که ضربدر قرمز خورده ضرباتی است که در طی سی ساله گذشته بر سرفراز ترین اثر تاریخی شمال خراسان خورده است .
محل هایی که ضربدر آبی خورده محل برج و باروهای قدیمی شیروان است که اغلب آن نابود شده و بقیه هم در حال نابودیست .

تا به امروز فکر نمی کردم تمدنهای باستانی هم ردیف شهر سوخته در قسمتهای شمالی ایران قرار داشته باشه با این توضیح شما پی به این امر بردم که شمال خراسان و حاشیه رود اترک دارای تمدن دیرینه ای بوده است

قبلا فکر می کردم ارد بزرگ مشهدی هستند اما الان متوجه شدم ایشان شیروانی هستند .
من هم با مطالعه ارگ شیروان مانند رازی مشتاق شدم بیشتر در مورد این شهر بدانم .

DR.FATEMI نوشته است:



محل های که ضربدر قرمز خورده ضرباتی است که در طی سی ساله گذشته بر سرفراز ترین اثر تاریخی شمال خراسان خورده است .
محل هایی که ضربدر آبی خورده محل برج و باروهای قدیمی شیروان است که اغلب آن نابود شده و بقیه هم در حال نابودیست .

اگر اروپایی ها اینجور اثر با ارزش باستانی داشتن مثل اهرام ازش نگهداری می کردند اما آنچه در این عکس دیده میشه حیرت آوره باید برای این اثر با ارزش تاریخی نشست و های های گریه کرد

farimah نوشته است:

DR.FATEMI نوشته است:



محل های که ضربدر قرمز خورده ضرباتی است که در طی سی ساله گذشته بر سرفراز ترین اثر تاریخی شمال خراسان خورده است .
محل هایی که ضربدر آبی خورده محل برج و باروهای قدیمی شیروان است که اغلب آن نابود شده و بقیه هم در حال نابودیست .

اگر اروپایی ها اینجور اثر با ارزش باستانی داشتن مثل اهرام ازش نگهداری می کردند اما آنچه در این عکس دیده میشه حیرت آوره باید برای این اثر با ارزش تاریخی نشست و های های گریه کرد

برای مدیران شهر و شهرداری شیروان متاسفم
الان برای تحقیق در مورد این مسئله به سایت شهرداری شیروان سری زدم دیدم مطلب ناقصی ، حتی بدون یک عکس !!! در مورد ارگ باستانی شیروان در سایتشان هست که کاش اصلا آن هم نبود و جالبتر آنکه هیچ نامی از ارد بزرگ اندیشمند برجسته کشورمان هم در آن سایت دیده نمی شد. بازم صد رحمت به شهرداری رشت ! که نام یکی از خیابانهای اصلی خود را به نام پزشک حاذق و زنده ایرانی مقیم آلمان ( پرفسور سمیعی ) گذاشتند ...

بسیار مکان با ارزشی است امیدوارم مدیران شهر شیروان در حفظ و نگهداری این مجموعه با ارزش سعی و تلاش خود را دو چندان کنند